بر روي ايكون نرم افزار اپرا كليك ميكنم كمي طول ميكشد تا باز شود بعد از چند لحظه داخل نرم افزار شده ام حدود 40 تب از انواع وبلاگهاي مختلف به صورت پيش فرض باز ميشود با حوصله تك تكشان را رفرش ميكنم و مينشينم به خواندن:

عجب دنياي عجيبي است!

الحاد نامه: خرداد را دوست ندارم دوست داشتم نبود این خرداد که  مرثیه ای برای خواندن فاتحه آزادی یک ملت نبود................ حالا اگر خرداد را حذف کنیم از تاریخ...نه غیر ممکن است ما به خرداد پرازحادثه عادت داریم تازه عادت کردیم .

وَوَاعَدْنَا مُوسَى ثَلاَثِینَ لَیْلَةً: کسی که نعمت داره٬ اون دنیا بابت نعمتش بازخواست می شه. یعنی این که٬ اگر تو صد میلیون تومن داشته باشی٬ ازت بازخواست می شه که: آقا با این پول چه کردی!؟ اگر هم نداشته باشی٬ طبیعتا بازخواستی وجود نداره.

دنياي زيباي من: آخر کار می فهمم که ازدواج هر جور تنهایی را از آدم می گیرد هم اون تنهایی سخت و دلگیر هم اون تنهایی که ممکنه کمی خلاقیت و حرکت تویش باشد.

اپوزیسیون: اصولا ما عادت داریم توانایی خود را در قیاس با  توانایی های دیگران قراردهیم (نوعی همسان پنداری) و آنچه را که نفسانیت عنوان میکنند و  درون خویش پنهان داشته ایم در دیگران نیز به دنبال کشف آن باشیم‏ و به محض برخورد با کوچکترین کنش های اخلاقی فورا مصادره به مطلوب خویش بنماییم

نيكادل:76 بار خرده داد هايم را فرو مي خورم 

تا پيمانم را با خود نشكنم

بايد فراموش كنم كه امروز چندم خرداد است

سهراب به فريادم برس

در گوشم زمزمه كن 

كه "قطاري ديدم

كه سياست مي‌برد

و چه خالي مي‌رفت"

مي خواهم از وسوسه فرسنگ‌ها دور باشم

و بر پيمان نانوشته خويش مومن

قطعه 26: ! آقای شیخ دیپلمات! آقای گل اندیش! دفاع از ولایت فقیه را از من یاد بگیرید. امشب به اندازه تمام عمر شما به من فحش دادند ولی فدای یک تار موی آبدارچی بیت رهبری. ناموس من شهرداری تهران بزرگ نیست. بزرگ تر از این حرف هاست. مجلس نیست. مجمع تشخیص نیست. ناموس من جمهوری اسلامی است. شرف من ولایت فقیه است.

و........................

و من گيج ميشوم گاهي ميخندم و گاهي گريه ميكنم .اينان مردمان سرزمين من هستند و من از ته دل دوستشان دارم.

ارزو ميكنم براي يك لحظه فقط براي يك لحظه دكمه ي استاپ عالم زده شود و همه به هم نگاه كنند بي پرده به قلبهاي هم نگاه كنند، هم را بفهمند و بعد دوباره ........!

اه............مشتي اسمال خيال باف!